70 rocznica śmierci mjr Henryka Dobrzańskieg"Hubala"

Henryk Hubal- Dobrzański z Dobrej herbu Leliwa urodził się 22 czerwca 1897 roku w Jaśle.Był majorem kawalerii Wojska Polskiego,
jednym z pierwszych dowódców partyzanckich w czasie II Wojny Światowej.
Od wczesnych lat młodości wykazywał duży patriotyzm i poczucie tożsamości narodowej.Będąc absolwentem kursu w Polskich Drużynach Strzeleckich
starał się aby przyjęto go do Legionów Polskich. Na przeszkodzie stał jednak jego młody wiek. Aby osiągnąc swój cel ambitny młodzieniec zmienił swą datę urodzenia na rok 1986.W grudniu 1915 roku na własną prośbę został przeniesiony do 3 szwadronu 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich by uczestniczyc w działaniach frontowych.W 1918 roku internowany w Saldabos na Węgrzech skąd uciekł.
Brał udział w wojnie polsko - ukraińskiej oraz w wojnie polsko - bolszewickiej.Czterokrotnie odznaczony za odwagę na polu walki Krzyżem Walecznych i Krzyżem
Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Był członkiem reprezentacji Polski w jeżdziectwie,olimpijczykiem.
W czasie II Wojny Światowej był zastępcą dowódcy 110 Rezerwowego Pułku Ułanów.Szybki postęp wojsk niemieckich sprawił,że jego pułk został już 11 września przeniesiony do pierwszej linii i przerzucony do Wołkołyska , a ztamtąd w rejony Grodna. W trakcie marszu stoczył wiele potyczek z Wehrmachtem i brał udział w obronie Grodna przed wkraczającą Armią Czerwoną.
Po kapitulacji Warszawy 27 września 1939 roku przed oddziałem mjr Dobrzańskiego stanął wybór-ewakuacja poza granice ukochanej ojczyzny,bądż dalsza walka
z okupantami. Około 50 żołnierzy na czele z Dobrzańskim wybrało walkę. Sam dowódca przybrał pseudonim Hubal. Oddział rozpoczął marsz w kierunku Gór Świętokrzyskich.
Oddział majora-zwanego przez Niemców"szalonym majorem"- stoczył wiele walk z Niemcami. Tak bardzo dał się im we znaki,że została utworzona z formacji SS,
batalionu Wehrmachtu i jednostki czołgów specjalna grupa antypartyzancka. Przeciwko oddziałowi "Hubala",który nie przekroczył nigdy 300 osobowego stanu zaangażowano ogółem około 8000 ludzi.
30 kwietnia 1940 roku poczet majora został zaskoczony i rozbity przez oddział Wehrmachtu w okolicach Anielina,a sam "Hubal"poniósł śmierc z bronią w ręku tocząc walkę do końca. Nastąpiło to prawdopodobnie w wyniku zdrady. Niemcy znienawidzili go do tego stopnia,że zmasakrowali ciało i wystawili na widok publiczny,a następnie spalili lub pochowali w nieznanym miejscu.
Postac mjr Henryka Dobrzańskiego"Hubala"odzwierciedla wielki patriotyzm i tożsamośc narodową jaka cechowała charaktery ludzi przedwojennych,ludzi twardych,kochających swą ojczyznę,znających jej wartośc. Byli gotowi zapłacic każdą cenę by bic się za swój kraj.
Pośmiertnie mjr "Hubal" został odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari i awansowany do stopnia pułkownika.